بررسی عواقب دراز مدت و فاکتورهای پیش بینی کننده درگیری ارگانها در اسکلروز سیستمیک

هدف از این مطالعه مقایسه عاقبت بالینی در 2 گروه بیماران اسکلروز سیستمیک با درگیری منتشر پوست (dcssc) در مقابل درگیری محدود پوست (lcssc) در دراز مدت و نیز تعیین فاکتورهای پیشگویی کننده برای درگیری ارگانهای خاص بوده است. در این بررسی بیماران درصورتی که شاخصهای کالج آمریکایی روماتولوژی (acr) را برای طبقه بندی اسکلروز سیستمیک داشتند، وارد مطالعه می شدند. در این مطالعه فقط درگیری مربوط به ssc ارگانها که بر اساس شواهد بالینی در زمان حیات قابل تشخیص بودند در نظر گرفته شدند. دو گروه از نظر عواقب بالینی موضعی و کلی و نیز درگیری هر یک از ارگانها به تنهایی و میزان بقا مقایسه شدند. فاکتورهای پیش بینی کننده برای درگیری هر یک از ارگانها محاسبه شد و میانگین گروهها با استفاده از 2-tail t-test مقایسه گردید، متغیرهای اسمی با استفاده از تست chi-square مقایسه شدند. برای تعیین عوامل پیش بینی کننده برای درگیری هر یک از ارگانها از رگرسیون لجستیک و برای مطالعه بقا از روش life-table استفاده شد. در این پژوهش 38 بیمار وارد مطالعه شدند که 9 بیمار در گروه منتشر و 29 بیمار در گروه محدود قرار داشتند. میانگین سنی در 2 گروه، 8/40 سال و نسبت جنسی بیماران 8:1 (مرد : زن) بود. میانگین طول بیماری از زمان شروع اولین علامت 3/8 سال برای هر دو گروه بود. بین درگیری ارگانهای مختلف یا عواقب بالینی کلی و موضعی در دراز مدت بین 2 گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. بقا نیز بین 2 گروه اختلاف معنی داری نداشت(05/0p>). در تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک هیچ متغیری برای درگیری ارگانهای خاص نقش پیش بینی کننده نداشت(05/0p>).